Van angst naar fascinatie

Waar zijn de wespen?

Het valt me op dat – buiten een verdwaalde Franse veldwesp en enkele Hoornaars – er geen wesp te bespeuren valt in onze buurt.
Dit is de eerste keer in 12 jaar dus er vormt zich een diepe fronsrimpel tussen mijn wenkbrauwen.
Er zijn ook minder bijen en vlinders.

Wat is er aan de hand? Volgens experten zit de overvloedige regen er voor iets tussen, maar ze zouden nog komen, in augustus en september!

Jullie denken misschien 'Juij! Geen lastige wespen!' en dat dacht ik ook, lang geleden.
Ik ging letterlijk gaan lopen als er iets zoemend in mijn buurt kwam.
Er zat eens een hommel in de bus en ik was toen zo in paniek dat ik afgestapt ben, in the middle of nowhere...

Op een bepaald moment wonnen mijn fascinatie en verwondering het van mijn angst.
Naarmate je meer leert over de zoemende natuurwezens, wat ze allemaal doen en hoe ingenieus ze zijn en hoe mooi eigenlijk als je ze wat beter bekijkt, ebt de angst weg. 

Om het met de slogan van Natuurpunt te zeggen: "Niet meppen, wel appen" (met Obsidentify).

Wist je trouwens dat wespen (en ook bijen) angst kunnen ruiken? Het maakt hen nerveus of zelfs agressief. Toen ik nog bijenhoudster was zorgde ik ervoor dat ik altijd 'zen' was voor ik mijn kasten naderde.

Superwesp

Een greep uit wat ze allemaal doen naast mensen op buitenfeestjes ambeteren:

• ze bestuiven ook bloemen (vliegen en muggen ook ja)
• ze eten vliegen, rupsen, bladluizen en andere insecten die de mens als schadelijk of vervelend zien
• ze worden zelf gegeten door vogels en zoogdieren en spelen dus een belangrijke rol in de voedselketen
• ze ruimen organisch materiaal op zoals dode insecten etc
• door hun sociaal gedrag zijn ze het studieobject van wetenschappelijk onderzoek

Door gefascineerd te raken ben ik ook van mijn spinnenfobie verlost.
Ik durf nu zelfs de sukkels die in de badkuip gedonderd zijn met mijn blote handen oppakken en naast de kuip neerzetten. Nee, ik flikker ze niet buiten want ze vangen veel schadelijke insecten in ons huis.

Wees gerust: er zitten veel stappen en jaren tussen gillend wegrennen en ze vastpakken.

Terug naar de wespen: ik heb op een bepaald moment een pact gesloten met de wespen toen ik een nest ontdekte aan de voet van onze wasdraad: "kijk, ik laat jullie leven en in ruil daarvoor laten jullie mij met rust als ik de was ophang of als we buiten eten. Deal?"

En warempel: het werkte! Sindsdien kunnen we rustig buiten barbecueën. Soms komt er eens eentje nieuwsgiering snuffelen aan ons bord, waarbij wij rustig blijven, om dan enkele tellen later op rupsen te gaan jagen. 

Probeer jij ook eens anders naar wespen te kijken? Laat me vooral weten hoe dat ging: nature@bentenmartens.be