Mijn reis tot nu toe
Wisselkind
Geboren met een kleurpotlood in de hand voelde ik me al zolang ik me kan herinneren een vreemde eend in de bijt.
Wat deed ik hier in dit lichaam? Dit moest een vergissing zijn. Ik was ervan overtuigd dat ik een soort wisselkind was, zoals in de sprookjes. Daar worden mensenbaby's verwisseld met elfenbaby's.
Voor mijn ouders waren mijn zus en ik zeker een vergissing. In de buik van mijn moeder kreeg ik tweemaal een hormonencocktail over me heen.
Het mocht niet baten: ik wou blijkbaar perse geboren worden.
Homo sapiens is een dier dat tot prachtige dingen in staat is, maar helaas ook geweld kan plegen op zijn eigen kinderen, tot zelfs moord toe. Om nog maar te zwijgen van het psychisch-emotioneel geweld en verwaarlozing.
Ik had als kind een 'niet pluis' gevoel binnen ons gezin en toen ik vijf werd ontdekte ik waarom. Meer over wat er toen gebeurde kan je lezen in deze blog.
Toen ik tien was wou ik er de brui aan geven. Ik herinner me nog dat ik ten einde raad in onze tuin stond te broeden op een plan en plots getroffen werd door de schoonheid van de natuur.
Ik voelde ook dat ik niet alleen was en dat er meer was dan mijn zintuigen konden waarnemen.
Ik voelde me geaccepteerd, voor het eerst in mijn leven.
Dit overtuigde me om verder te gaan en het gruwelijke te verduren.
Een vreemd pad van een vreemde vogel
Door die moeilijke (en zelfs gevaarlijke) gezinssituatie kon ik mijn mensenbrein niet ontwikkelen en benutten zoals ik wou. Ik had naast het creatieve ook al vroeg interesse in wetenschap maar ik was aan het overleven. Dus ging ik maar naar de kunstschool Sint Lucas in Gent.
Jaren later, op mijn 28ste, was mijn situatie veel veiliger en deed er zich een opportuniteit voor.
Mijn schoonvader, voor wie ik toen werkte als herborist, vroeg me of ik het zag zitten om het diploma van apotheker te behalen om op die manier zijn bereidingen naar een hoger niveau te tillen.
Dat moest hij geen twee keer vragen!
Ik heb dus dankzij de steun van mijn man en schoonvader (en keihard werken van mijn kant uiteraard) twee masters: Animatiefilm (KASK Gent, 1997) en Farmaceutische Zorg (UGent, 2010).
Daartussen heb ik met vanalles geëxperimenteerd. Zo heb ik gewerkt in:
een animatiefilmstudio in Luxemburg
een winkel in kunstmateriaal
een bekend Gents poppentheater
Nederland als herborist
Ook na mijn tweede master heb ik vanalles geproefd op werkvlak:
apotheker in de apotheek
drug safety specialist en medical information officer bij Big Pharma
scientific content creator bij een innovatieve start-up die met ginseng werkte
clinical research associate in klinisch onderzoek
lesgever in permacultuur, zuurdesembrood en ecoprinten
ondernemer bij Heel je Natuur
De rijzende zon
Mijn interesse in het Verre Oosten – in het bijzonder Japan en China – is mij met de paplepel ingegeven. Mijn vader ging al in de jaren 70 op reis naar Japan en nam m'n zus en mij mee op Karate les.
Ik vond het als gevoelige ziel niet fijn om na elke les bont en blauw thuis te komen dus richtte ik me al gauw op de zachtere vechtsporten zoals Tai Chi.
Zo kwam ik in contact met de Chinese Geneeskunde waarvan Qi Gong deel uitmaakt. Het voelde als thuiskomen want deze kunst staat heel dicht bij de natuur en wat startte als een training werd een levenspad.
Mijn moeilijke start en verdere leven, waarbij ik vooral aan het vluchten was in werk en allerlei opleidingen om maar niet naar het trauma te moeten kijken, leidde in 2017 tot een zware rugoperatie.
Rusten was gevaarlijk want dan kwamen de gedachten, de beelden en de emoties weer boven en die kon ik niet aan.
Vlak voor die operatie volgde ik een opleiding in energiewerk, namelijk Reiki, en las ik mijn eerste boek over Shinrin Yoku, het Japanse bosbaden.
Die Japanners hebben het begrepen: wij zijn natuur en zijn er vervreemd van geraakt. We moeten dus terug naar de natuur en weer volledig mens worden.
Niet terug naar de tijd van de holbewoners uiteraard, maar de natuur weer integreren in ons bestaan.
We leiden een kunstmatig bestaan in een kunstmatige omgeving, en dat speelt volgens mij een grote rol in het alarmerende aantal burn-outs en chronisch zieken.
Samenwerken met de natuur
Nu ik al +20 jaar in de gezondheidssector werk, eerst als herborist, dan als apotheker is het voor mij duidelijk dat het huidige gezondheidssysteem faalt. Steeds meer mensen worden lichamelijk en/of mentaal ziek en dit strookt niet met de medische vooruitgang.
Natuurlijk is onze wereld veel complexer en kunstmatiger geworden, maar het is meer dan dat volgens mij.
Ziekte is in deze contreien een business model: veel symptoombestrijding en weinig preventie. Wat een verschil met bijvoorbeeld de eeuwenoude Traditionele Chinese Geneeskunde waar niet gewacht wordt tot er ziekte optreed en de dokter betaald krijgt om mensen gezond te houden.
Gezondheid zie ik als een samenspel van fysieke, psychische, emotionele en sociale elementen. Ook wat iemand heeft meegemaakt in zijn leven speelt een belangrijke rol. Daarom zijn voeding, slaap, beweging, rust, je zenuwstelsel kunnen reguleren, traumawerk, contact met de natuur en verbinding met anderen essentiële ingrediënten een goede gezondheid.
In mijn leven speelt ook spiritualiteit een grote rol, maar daarover schrijf ik nog wel eens een blog.
Met bosbaden en creatief coachen in de natuur wil ik aanvullen waar de reguliere gezondheidszorg tekortschiet.
Het is mijn droom dat bewuste onderdompeling in de natuur, onder leiding van een gecertificeerde gids, zal voorgeschreven worden door artsen zoals in Japan en andere landen. Het zou helemaal mooi zijn indien het ook nog terugbetaald zou worden.
Door mensen mee te nemen in het bos en ze de schoonheid en kracht van de natuur te laten ervaren wil ik die liefde terug opwekken. Waar je van houdt, draag je zorg voor.
Gezondere en gelukkiger mensen leiden automatisch tot een gezondere aarde. Daar geloof ik rotsvast in en daar zet ik me voor in. Dit is een win-win voor mens en natuur.
Het lelijke eendje was eigenlijk een zwaan
Ik las ook ergens: "het medicijn dat je aanbiedt, is het medicijn dat je zelf nodig hebt" en dat klopt helemaal. Mijn hyper brein is continu bezig, maar in de natuur kan het tot rust komen.
De natuur oordeelt niet.
In augustus 2022 kreeg ik na een lange zoektocht en vele testen het label hoogbegaafdheid met hoogsensitiviteit. Wat een opluchting was dat!
Eindelijk begreep ik waarom ik nergens in paste en allerlei onverklaarbare klachten had omdat ik me steeds probeerde aan te passen aan een maatschappij die gericht is op mensen met een standaard zenuwstelsel.
Daarom dat ik er ook wil zijn voor neurodivergente personen (mensen met de labels: ADHD, ADD, HSP, hoogbegaafdheid, ASS,... ), voor vreemde vogels, want ik weet hoe moeilijk het kan zijn om in deze wereld te leven en je goed in je vel te voelen.
Lifelong learner
Sinds 2019 volgde ik opleidingen tot natuurgids, Forest Mind Instructor en Mindful Shinrin Yoku Guide en ook verschillende coach opleidingen: Life Coach, Burn-out Coach en Hoogsensitief Coach.
In 2021 volgde ik de 'inleiding tot de klinische psychoneuroimmunologie' bij Leo Pruimboom die me overtuigde dat onze huidige comfortabele manier van leven ook meespeelt in de achteruitgang van onze gezondheid.
In 2023 kwam ik de training 'jeugdtrauma' van Jan Bommerez tegen. Wat een eyeopener!
Alles wat ons heeft overweldigd en wat ons zenuwstelsel niet kon verwerken heeft vandaag nog een invloed op onze gezondheid. Ik vond eindelijk de ontbrekende puzzelstukjes en begreep ineens waarom ik tegen dezelfde dingen aanliep. Gelukkig kan je je zenuwstelsel hertrainen.
Sinds juli 2023 beoefen ik ook de 'Inner Healing Touch' methodiek. Ik zocht een manier om aan trauma's te kunnen werken op een zachte, niet-mentale manier.
Door middel van zachte aanrakingen kan het lichaam zich heel diep te ontspannen en begint het zichzelf te herstellen. Want ons lichaam is tot veel in staat, als we het de kans geven. En veilige aanraking is zo nodig tegenwoordig.
In datzelfde jaar kwamen ook de Tao, seksuele Kung Fu en veilige macht op mijn pad. Ik begin steeds meer te helen en kan mijn zware rugzak afzetten.
Het leven is al bij al een boeiende reis. Wie weet welke oorden er nog te ontdekken vallen? Ik sta al te kwispelen.